Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

homemade bubbles for sale



Θέλω να περάσω απέναντι. Στην άλλη μεριά του δρόμου. Θέλω να δω πώς φαίνεται η ζωή μου αν την κοιτάξω από μερικά μέτρα μακριά...

Χμ... Τελικά δεν είναι τόσο μεγάλη όσο νόμιζα... Έχει πιο πολλά παράθυρα όμως απ' όσα ήξερα. Και λιγότερους ορόφους απ' όσους φανταζόμουν... Μάλλον έχει υπόγειους ορόφους... Δεν εξηγείται αλλιώς το τόσο σκοτάδι με όλα αυτά τα παράθυρα. Και η αυλή μου φαίνεται να είναι λαβύρινθος. Καλύτερα, γιατί δεν κλείδωσα φεύγοντας.

Προχωρώ μέχρι την επόμενη διασταύρωση, σταματάω, γυρίζω το κεφάλι μου και ξανακοιτάζω. Να δω πόσο εύκολα θα την ξεχωρίσω ανάμεσα σε άλλες. Και από τι θα την ξεχωρίσω ανάμεσα σε άλλες.
Από το ροζ συννεφάκι που είναι παρκαρισμένο μπροστά από την καγκελόπορτα; (δε μου αρέσει το ροζ, θα το κάνω λιλά. Το συννεφάκι μένει, το ροζ φεύγει)
Από τα κεραμίδια που λείπουν στη στέγη; -Λείπουν κεραμίδια στη στέγη;;; Τώρα εξηγείται όλο αυτό το νερό που γλύφει τους τοίχους κάθε φορά που πιάνει βροχή... Να θυμηθώ να βρώ κάποιον που μπορεί να το διορθώσει αυτό.. Εγώ εκεί πάνω δεν ανεβαίνω. Τι εννοείς "κι αν δε βρω"; Κανενός το χέρι δεν θα πιάνει; Πόσο χειρότερα μπορεί να τα κάνει; Καλά, καλά μη φωνάζεις. Θα τα φτιάξω μόνη μου. Αλλά αν πέσω από εκεί πάνω, το κρίμα στο λαιμό σου. Και δεν είναι μόνο που θα πέσω... Να δω ποιος θα μπορέσει να με βρει εκεί μέσα στο λαβύρινθο...Και τσακισμένη και άκλαφτη θα πάω.-
Από τις ζωές που αστράφτουν δεξιά και αριστερά της δικής μου; -way too tragic...and pathetic...Το να έχω σαν σημείο αναφοράς για τη ζωή μου, ζωές άλλων...μπαααα...-
Το βρήκα! Από τις μπουρμπουλήθρες! Αυτές που βγαίνουν από την καμινάδα! Όταν στο τζάκι καίω σημάδια από φιλιά, πρωινά χαμόγελα ή μυστικές συνθηματικές λέξεις, βγαίνουν από την καμινάδα μπουρμπουλήθρες...Σπάνια ο καπνός τους είναι τοξικός, αλλά κατα τ' άλλα είναι ένας οικολογικός σχετικά τρόπος να ζεσταίνω τη ζωή μου όταν πέφτει η θερμοκρασία. Οι μπουρμπουλήθρες λοιπόν!

Στρίβω στη γωνία, τρακάρω με άλλους βιαστικούς -από τι να τρέχουν άραγε αυτοί;- και, κλείνοντας τα μάτια, θέλω να δω αν μπορώ να φέρω την εικόνα της στο μυαλό μου...
Δεν είμαι σίγουρη ότι τα χρώματα είναι σωστά. Πολύ μουντά τα βλέπω στην εικόνα αυτή. Εγώ θυμάμαι περισσότερο κόκκινο... και πολύ πορτοκαλί. Αυτό το γκρι δεν το θυμάμαι. (Σημείωση: όταν γυρίσω να τη βάψω ξανά από την αρχή. Μέσα-έξω. Με πολύ κόκκινο. Και πορτοκαλί. Και το λαχανί μ' αρέσει... θα βάλω κι απ' αυτό. Μέσα-έξω.)
Και τα παράθυρα, μικρά μου φαίνονται. Μπα... Λάθος θα έχω κάνει. Και η καμινάδα; Που είναι η καμινάδα; Το ξέρω ότι υπάρχει. Σίγουρα είναι λάθος που λείπει από την εικόνα στο μυαλό μου. Αφού από εκεί βγαίνουν οι μπουρμπουλήθρες...

Έχω την εντύπωση ότι περπάτησα πολύ. Μάλλον χάθηκα... Εσύ ποιος είσαι; Α, εδώ μένεις. ...Μάλιστα... Να περάσω; Γιατί όχι... Μπορείς να με πας μέχρι την ταράτσα σου; Να δω προς τα που είναι η ζωή μου.
Όμορφα χρώματα έχεις εδώ πέρα. Έχεις και τζάκι! Εσύ τι καις; Ψέμματα;;;! Και τι βγαίνει από την καμινάδα σου; Άσε, μη μου λες. Ίσως τρομάξω. Αν θες ψέμματα να σου φέρω κι εγώ. Δεν τα χρειάζομαι. Σίγουρα δε βγάζουν μπουρμπουλήθρες...
Μπορείς να με γυρίσεις πίσω; Κουράστηκα.

Πάντως αν ποτέ δεις κάπου ένα λιλά συννεφάκι παρκαρισμένο, να ξέρεις ότι εκεί είμαι εγώ. Πέρνα να σε κεράσω κι εγώ κάτι. Να σου δείξω και πως καίω σημάδια από φιλιά, πρωινά χαμόγελα και μυστικές συνθηματικές λέξεις. Και φτιάχνω μπουρμπουλήθρες. Ίσως μπορέσεις να με βοηθήσεις και με τα χρώματα.Είδα ότι έχεις γούστο. Ίσως να πιάνει το χέρι σου και με τα ρημάδια τα κεραμίδια. Μέχρι να έρθεις βέβαια μπορεί και να τα έχω διορθώσει μόνη μου... Μπορεί και όχι.

Αλλά το λαβύρινθο θα τον περάσεις μόνος σου. Εγώ θα σε κοιτάω από το παράθυρο και θα φροντίζω να έχω τη φωτιά αναμμένη. Αν θες φέρε μαζί σου τίποτα σημάδια από φιλιά, κανένα πρωινό χαμόγελο ή μερικές μυστικές συνθηματικές λέξεις. Για να σου δείξω πως μπορείς να κάνεις κι εσύ μπουρμπουλήθρες... Αν φτάσεις μέχρι την πόρτα μου.

2 σχόλια:

Slevin Kelevra είπε...

Από τις πιο όμορφες εικόνες που υπήρξαν μέσα στο μυαλό μου, είναι αυτή που διάβασα μόλις εδώ...Μια καμινάδα που βγάζει μπουρμπουλήθρες φτιαγμένες από σημάδια φιλιών, πρωινών χαμόγελων και μυστικών λέξεων.

Ομορφιά. Μπράβο σου, γράφεις πολύ όμορφα.

Να έχεις ένα όμορφο ΣΚ κούκλα. Με πολύ χρώμα!

mandy είπε...

Θέλει όμως ιδιαίτερη προσοχή στη δοσολογία...Αλλιώς μπουκώνει η καμινάδα...(και μετά ξέχνα τη ferrari!)

*smooch*