Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

"Ν"

Λιώνω, σβήνω, χάνομαι, πεθαίνω! Με την καλή την έννοια :)
Πόσο μου αρέσει αυτός ο καιρός! Αυτός ο ήλιος... Ναι, φυσάει λίγο...Βασικά ξυρίζει... Αλλά μυρίζει άνοιξη. Και αυτή η άνοιξη είναι αλλιώτικη από τις προηγούμενες. Έχει ρόδες. Ναι ρόδες. Τέσσερις για την ακρίβεια. Και χρώμα έχει. Ασημί. Και μουγκρίζει. Αλλά αυτό θα γίνεται μέχρι να γνωριστούμε καλύτερα.
Ποτέ ξανά ξερόλες ταξιτζήδες! Ποτέ ξανά ατσούμπαλοι οδηγοί ΚΤΕΛ και προσπεράσεις με την ψυχή στο στόμα  και το πόδι στο φανταστικό φρένο! Ποτέ ξανά ταξίδι στο όρθιο με το τρένο και ποτ πουρί από ιδρωτίλα, χνώτα και αλκοόλ! Μόνο το πλοίο δεν μπορώ να αποφύγω, αλλά δεν πειράζει, το πλοίο μ'αρέσει. Και ο καιρός μ' αρέσει...Δε με νοιάζει που επαναλαμβάνομαι! Λιώνω, σβήνω, χάνομαι, πεθαίνω! Με την καλή την έννοια πάντα :)
Φεύγω. Ελπίζω να έκανα έστω κι έναν να ζηλέψει και να βγει τώρα αμέσως από το σπίτι. Για μια βόλτα. Μια τζούρα άνοιξη.

Υ.Γ.: Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας -ακόμα. Κινούμαι πολύ μακριά από τους τόπους διαμονής σας :)

2 σχόλια:

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Καλοτάξιδο να είναι.

mandy είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ :)